De beide opvanghuizen

Zo, daar ben ik dan, op Home of Hope. Eigenlijk zou ik nu in Kandy moeten zitten, maar je weet wel hoe dat gaat: het gaat altijd anders dan gepland. Welkom in Sri Lanka!
Maar, eerlijk is eerlijk, het is niet tof als je net geland bent en dan te horen krijgt dat de slaapplaats die je geregeld hebt en waar je de volgende dag naartoe zou gaan, toch niet beschikbaar is. In ieder geval niet op dat moment. Dat is even schrikken.
Maar, lang leve het internet, snel een guesthouse in Kandy regelen is goed mogelijk. Heel knus en vriendelijk, in de bergen rond Kandy, op 3 km van het centrum (bergaf is dat goed te belopen, bergop viel stiekem wat tegen). En vervolgens ben ik vandaag dan maar alvast naar Home of Hope gegaan. Hier kan ik in ieder geval de komende tijd slapen en dan zie ik wel even verder hoe het loopt.

Home of Hope:
Dit is een opvanghuis voor weeskinderen en kinderen waar de ouders niet voor kunnen zorgen, bijvoorbeeld als de ouders in de gevangenis zitten of iets dergelijks. Het wordt gerund door Alfi en Sharmini, een geweldig stel mensen met zoveel liefde voor de kinderen. Het is fantastisch om te zien hoe zij zich iedere dag weer inzetten om de kinderen een goed en veilig thuis te bieden. De kinderen gaan naar school en leren een vak, zodat zij uiteindelijk een goede plek in de maatschappij krijgen. Het is ongelofelijk hoe hard er gewerkt wordt en het werk gaat zeven dagen per week door. Het was al zo dat er aan de kinderen van Home of Hope die het nodig hebben therapie gegeven werd, maar sinds kort wordt er ook therapie gegeven aan kinderen uit de omgeving van Digana, waar Home of Hope gelegen is.

Goed nieuws: de container met alle spullen komt de 14e aan in Colombo. Als de douane niet al te moeilijk doet (dat weet je natuurlijk nooit), kan de container een paar dagen later al op Home of Hope aankomen. Dat zou natuurlijk geweldig zijn.

Tot die tijd kan ik me ook wel vermaken hier, er zijn nog wat klusjes die gedaan moeten worden voordat de container komt. Zo moeten bijvoorbeeld de fysiotherapie ruimtes leeg en schoongemaakt worden voor de nieuwe spullen. En er is nog wat schilderwerk te doen hier en er staan wat kapotte rollators hier, die hopelijk samen te smelten zijn tot een paar goed werkende dingen. Woensdag en donderdag zijn de stagaires ook hier, zij geven hier dan fysiotherapie. Het schijnt allemaal helemaal geweldig te zijn. Ben benieuwd, ga het meemaken.

Als het even mee zit, ga ik deze week ook nog even langs Daya Nivasa, het opvanghuis voor gehandicapte kinderen in Kandy. Ik ben heel benieuwd of de vorig jaar meegenomen en ter plaatse vervaardigde voorzieningen nog gebruikt worden en dan kan ik meteen bekijken wat er op dit moment voor vraag is met betrekking tot voorzieningen of andere technische toestanden (aangezien ze vorig jaar al zeer impressed waren toen ik hun foodprocessor had gemaakt, te weten het vastdraaien van het schroefje van het handvat, ben ik heel benieuwd).

Daya Nivasa:
Het in Kandy gelegen Daya Nivasa opvanghuis wordt gerund door zusters (nonnen). Hier zitten veel gehandicapte kinderen, sommige zijn door de ouders verstoten en sommige zijn hier omdat de ouders gewoonweg niet voor het kind kunnen zorgen. Deze kinderen krijgen in ieder geval zo nu en dan bezoek van hun familie. De zusters zorgen met heel veel liefde voor de kinderen. Vanuit de regering van Sri Lanka is er geen enkele subsidie voor het opvanghuis, dus de zusters moeten het hebben van giften.
De eerste keer dat ik in dit opvanghuis kwam, in 2009 samen met mijn moeder en zus, brak mijn hart en ook dat van mijn moeder en zus. Op dat moment konden we niet veel doen, behalve natuurlijk wat geld geven aan de zusters om eten en andere dingen te kopen. Maar het lot van deze kinderen greep mij zo aan dat ik besloot om terug te gaan, in 2011, om meer te kunnen betekenen voor de kinderen. En nu ben ik er weer, in de hoop dat ik nog meer kan doen om de leefomstandigheden van de gehandicapte kinderen in Daya Nivasa iets te kunnen verbeteren. Eerst maar eens kijken wat er nodig is daar.

Via deze weg wil ik ook alvast iedereen bedanken die iets heeft bijgedragen om spullen te kunnen kopen voor de kinderen. Uiteraard zal ik t.z.t. laten weten waar het geld aan besteed wordt, maar op dit moment weet ik dat natuurlijk nog niet. In ieder geval is het geweldig om te zien hoe iedereen meeleeft en hoeveel geld en spullen er zijn opgehaald. Hartelijke dank, voornamelijk namens de kinderen natuurlijk. Want daar doen we het allemaal voor.

De komende tijd blijf ik waarschijnlijk op Home of Hope, ook omdat hier een werkplaats is die ik kan gebruiken. Vanaf hier is het een klein uurtje naar Kandy, met de bus. Dus als ik in Kandy iets moet hebben, dan is dat geen probleem. Ben in ieder geval blij dat ik niet meer met die koffer hoef te zeulen :-).
Ik weet meteen weer waarom ik normaal altijd een rugzak heb, maar nu had ik extra spullen om mee te nemen, waardoor het niet in de rugzak paste. En omdat ik eigenlijk direct naar Sunderi zou gaan en de koffer dan daar de rest van de tijd zou kunne laten staan, leek het ook geen probleem. Maar ja, toen liep het even anders. Ach, nu staat. Koffer hier en hij blijft de komende tijd ook lekker hier staan, dus geen zorgen meer.

Lieve mensen, ik hou jullie op de hoogte van alles!