Hard aan het werk

En zo zijn er al weer drie weken voorbij. De tijd gaat wel hard hoor.
Laat ik beginnen bij Sigiriya, waar ik vorige week zaterdag ben geweest. Een heel avontuur! Eerst met de bus naar Kandy, van Kandy met de bus naar Dambulla (2 uur) en van Dambulla naar Sigiriya met een driewieler, omdat dat gewoon praktischer was dan de bus. Al met al een hele is om er te komen. Wel leuk om vanuit de driewieler een eerste blik te werpen op de rots. Die is echt heel hoog! En dan het idee dat je daar dus helemaal naar boven moet, pfffff.
Maar goed, het was toch wel een mooie klim. Lekker zonnetje erbij en gaan. Tussendoor even genieten van het uitzicht en 1600 jaar oude rotstekeningen. Het laatste stuk van de klim is niet weggelegd voor mensen met hoogtevrees, want dat is op een gammel ijzeren trapje langs de rotswand. Maar als je dan eenmaal boven bent........ Geweldig! Wat een uitzicht! Je kunt helemaal rondom kijken, naar de bergen en alles ontzettend groen! Dat is de klim (en de achterlijk hoge entreeprijs van omgerekend € 23,-) zeker waard. En dan weer naar beneden, wat toch aanmerkelijk sneller gaat, en de hele reis weer terug. Een heerlijk dagje, maar wel vermoeiend!

Woensdag en donderdag waren de gehandicapte kinderen er weer. Helaas was het beide dagen nogal regenachtig, waardoor het niet mogelijk was om met ze het zwembad in te gaan. Dus dan maar in de medische ruimte lekker met ze spelen met een bal en dergelijke. Beetje de motoriek en oog-handcoordinatie proberen te verbeteren. Maar vooral is het genieten van het feit dat de kinderen het zo leuk vinden, al waren sommige wel een beetje teleurgesteld dat er niet gezwommen kon worden.

Sinds woensdag zit ik hier ook niet meer alleen, wat ik ontzettend gezellig vind. En buiten dat, vele handen maken licht werk, dus we kunnen nu met elkaar een hoop voor elkaar krijgen. En dat is ook zeker hard nodig als straks de container er is.

Vrijdag zijn we begonnen met het uitmesten (een ander woord kan ik er niet aan geven) van de store room, waar alle kleding is opgeslagen. Er moet heel veel uitgezocht worden en het moet vooral allemaal ook georganiseerd worden. Een hels karwei, maar zeker ontzettend nuttig! De eerste dagen leek het alsof de stapels maar bleven groeien, hoeveel we ook deden, maar sinds een paar dagen komt er een beetje lijn in het geheel. Vandaag zijn de kapotte kleren, die wij in vuilniszakken gedaan hebben, verbrand. Dat is hier de manier van afvalverwerking.

Verder is het wachten nu op de container. In bijna alle gesprekken komt wel een keer "dat zit in de container" of "als de container er is" voor. Jullie begrijpen, we hopen dat ie er zo snel mogelijk is. Al het papierwerk is inmiddels in orde, vandaag wordt de container door de douane opengemaakt. Als zij besluiten dat het wel oke is, dan kan de container vanavond op transport en hebben we hem morgen. Maar als de douane alles wil zien (dan zouden ze echt gek zijn), dan weten we niet wanneer ie komt. We zijn hard aan het duimen.

Morgen komen ook de gehandicapte kinderen weer, dus het zou mooi zijn als het weer blijft zoals het nu is. Sinds zaterdag is het weer droog en zonnig en lekker warm. Dan kunnen we weer lekker met ze het zwembad in. Ook de kinderen van Home of Hope kunnen nu iedere dag lekker zwemmen. Elke dag een ander groepje waarmee ik lekker kan zwemmen en spelen. Genieten!

Het gaat hier niet altijd even gemakkelijk met de internetverbinding, dus ik weet niet wanneer ik weer wat kan schrijven. Daarbij komt dat we natuurlijk ook zo hard aan het werk zijn, dat er geen tijd meer over is hahaha. Nee hoor, we zorgen ervoor dat we ook lekker genieten. Dat moet natuurlijk ook als je in zo'n mooi land bent. Tot snel weer!